วิถีของมนุษย์เงินเดือนมักถูกจัดวางไว้ล่วงหน้ามาเป็น 20 ปี เราหน้าดำคร่ำเครียดเพื่อให้เรียนจบเกรดดีๆ ไม่พอแค่นั้น แถมยังต้องไปสอบแข่งขัน กับคนเป็นร้อย เป็นพัน แต่สุดท้ายรับได้เพียงไม่กี่คน กว่าจะได้งานก็ยาก พอเข้าทำงานเป็นเรื่องยากกว่า นับถือวิถีนักสู้แบบมนุษย์เงินเดือนจริงๆ
ฉาก : ความวุ่นวายตั้งแต่ต้องนั่งรถเมล์ไปทำงานจนไปถึงที่ทำงาน
มาถึงออฟฟิสก็สายพอดี เมื่อคืนทำงานดึก กลับถึงบ้านดึก หลับไปคาชุดทำงาน........
เรามุ่งมั่น ตั้งใจ ก้มหน้าก้มตา จนคอเคล็ด ร่างกายไม่ค่อยขยับ กล้ามเนื้อเกิดอาการปวดหลัง ปวดคอ พิมพ์คอมนานๆ ก็พาลนิ้วล๊อค ใช้สายตามากๆก็ตาแห่ง ตาพล่ามัว ไม่รู้จะเสี่ยงเป็นต้อหินด้วยหรือเปล่า สักพัก เจ้านายบ่น เพื่อร่วมงานว่า เครียดๆๆๆๆ ไมเกรนขึ้น ความดันพุ่ง กรดไหลย้อนร้องรับ
ไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยย..........
ภาพมืดลงฉับพลัน
ฉาก : โรงพยาบาล/นอนบนเตียง/สายน้ำเกลือห้อนระโยงระยาง
พูดไม่ออกสักคำ ญาติพี่น้องก็ต้องลำบากมานั่งเฝ้า ไม่รู้จะนอนโรงบาลไปอีกกี่วัน ถามหมอ หมอก็ทำหน้าหนักใจบอก ต้องอยู่ดูอาการก่อน เงินที่สะสมมาตลอดชีวิตการทำงานฉันต้องมาจ่ายค่าหมอหมดเลยหรือเปล่า? บ้านในฝัน? รถในฝัน? ภรรยาในฝัน? ก็จะอยู่ในฝันอย่างนั้นต่อไปหรอ?
หลับตาลงช้าๆ
ภาพค่อยๆมืดลง
กลับสู่ความเป็นจริง
ฉาก : ออฟฟิส
สะดุ้งตื่นขึ้นจากฝัน มือปาดน้ำลายที่ไหลย้อย นี้เราฝันไป และโชคดีที่เราแค่ฝัน และฝันนั้นอาจจะเป็นจริงได้
แต่หากเราเปลี่ยนวันนี้ได้ มนุษย์เงินเดือนมืออาชีพทั้งหลาย ไม่สายจนเกินไป ที่จะเริ่มทำวันนี้
เริ่มกันเลยครับ!!!! Start Now!!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น