ฉาก : ประเทศญี่ปุ่น
ผู้คนวัยทำงานใส่สูทผูกไทด์ เดินถือกระเป๋า สวนกันไปมาอย่าขวักไขว่ ไม่สนใจแม้แต่จะมองหน้าใคร รู้อย่างเดียวว่า ตรูต้องถึงที่ทำงานให้เร็วที่สุด และอยู่ให้นานที่สุด
(วันก่อนได้ยินข่าวเรื่องราวของคนทำงานหรือมนุษย์เงินเดือนในประเทศญี่ปุ่นแบบว่าโหดมาก (ในความรู้สึกผมนะ) เขาทำแบบมุ่งมั่นตั้งใจมากๆๆๆๆจนรัฐบาลต้องขอให้เพลาๆหน่อยพักผ่อนบ้าง พี่จะเครียดกันมากไปแล้ว ถึงขนาดนั้นเลยทีเดียว )
ตัดฉากมายังเมืองไทยแสนสุขของเรา
วันชิลๆ ศุกร์อันแสนสุข เจ้านายไม่อยู่ ร่างเริงกันแบบฟรุ้งฟริ้งกระดิ่งวัวกันทั่วหน้า รอเวลาเลิกงาน
วันนี้เงินเดือนออก ชีวิตมีความหวัง ไปกินกุ้งย่างกันที่ไหนกันดีน่าาาาาา
ความสุขอันเปี่ยมล้นมีอยู่ได้ไ่เกิน 3 วัน
วันจันทน์แสนเศร้าก็มาบรรจบอีกครั้ง..........
ไม่ได้ว่าสไตล์การทำงานแบบญี่ปุ่นหรือแบบไทย อันไหนดีหรือด้อยกว่ากันนะครับ ทุกอย่างมีดีต่างกันไป แล้วแต่วิถีชีวิตและวัฒนธรรม วันนี้เลยอยากจะลองเปรียบเทียบสไตล์การทำงานแบบไทยชิลกับแบบญี่ปุ่นสุดเคร่งกันดูนะครับ
ทำงานสไตล์ญี่ปุ่น
- มุ่งมั่น ทุ่มเท อดทนสุดๆกดดันตัวเองจนงานเสร็จ ไม่เสร็จไม่เลิก
- การทำงานมีแบบแผนชัดเจน ไม่ชอบมั่ว ไม่ไร้หลักการ
- ขยันและมีงานทำอยู่ตลอดเวลา
- ส่งงานก่อนเวลาเสมอ
- แยกแยะงานกับเรื่องส่วนตัวชัดเจน ไม่ปน ไม่หอบเรื่องส่วนตัวมาเลอะเรื่องงาน
- สับเปลี่ยนงานเพื่อพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ หรือที่มักเรียกว่าการ rotate งานนี้เอง
- เน้นความสัมพันธ์อันดีต่อเพื่อร่วมงาน
- หลักการ โฮเรนโซ
- โฮ คือ การรายงาน ไม่ต้องรอให้นายถาม การรายงานความคืบหน้าของงาน คือ หน้าที่
- เรน คือ การติดต่อประสานงานอย่างมีประสิทธิภาพฃ
- โซ คือ การปรึกษาหารือ ถามเมื่อไม่เข้าใจ และถามแบบไม่ต้องเกรงใจ หัวหน้างานและเพื่อนร่วมงานมีหน้าที่ให้คำปรึกษาเพื่องานที่ก้าวหน้า
- ไม่ค่อยถามถึงวันหยุดนะ ถามแต่ว่าจะทำงานได้วันไหนบ้าง
ทำงานสไตล์คนไทยหย่อน (สำหรับใครบางคนที่อาจเป็นแบบนี้ ไม่ทุกคนนะครับแจ้งกันไว้ก่อน เดี๋ยจะหาว่าเหมา)
- มุ่งมั่น ทุ่มเท อดทนไม่นานก็เปลี่ยนงาน ชอบงานสบายแต่จ่ายค่าตอบแทนสูง(มีไมเนี่ยงานแบบนี้?)
- แบบแผนไม่ชัดเท่าความรู้สึก อารมณ์ศิลปิน ปริมาณและคุณภาพขึ้นลงตามอารมณ์ ยืดหยุ่นสูงจนดูเหมือนว่าอาจจะต้องเปลี่ยนแผนก็เป็นได้
- ขยันให้เสร็จในงานของตัวเองเท่าที่นายสั่ง นอกเหนือจากนั้นฉันไม่แถมงานให้เจ้านายแน่นอนจ้า
- วันสุดท้ายหรือชั่วโมงสุดท้ายเป็นนาทีทองที่จะต้องลงมือทำงานให้เสร็จ ขอส่งงานตรงเวลาแป๊ะๆ นั้นคือมืออาชีพ
- สับเปลี่ยนงานฉันทำไม จะลดตำแหน่งฉันหรอ? ไม่เห็นคุณค่าฉันแล้วหรอ?
- แข่งกันทำงานจนลืมความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน
- หลักการ เฮกันยัง
- เฮ - เฮเมื่อรู้ว่ามีวันหยุดยาว เตรียมกันตั้งแต่ต้นปี โปรแกรมเพียบจะไปไหนดี เตรียมตั๋ว ที่พักกันเรียบร้อย โบนัสยังไม่ออกก็ช่างมัน
- กัน - กัน ใครที่กำลังสร้างผลงานกลัวจะแซงหน้า
- ยัง - ยังไม่รายงานเจ้านายจนกว่าเขาจะถาม
- หยุดวันไหน ? โบนัสเท่าไหร่? เงินเดือนจะขึ้นหรือยัง? นี้คือคำถามยอดฮิตในเวลาที่ว่างจากการทำงาน
เป็นการเปรียบเทียบในแบบความคิดเห็นของผมนะครับ อ่านแล้วอย่าเพิ่งเครียดจนเกินไป หากตรงบ้างไม่ตรงบ้างก็ลองนำไปคิดและทำทุกอย่างให้ดีขึ้น จริงๆแล้วการทำงานแบบไทยๆก็มีดีอยู่มากมาย ที่ผมชอบที่สุดก็คงจะเป็นเรื่องของความยืดหยุ่น ไม่เครียดจนเกินไป ปรับสมดุลให้มีเวลาเรื่องครอบครัวและการงานอย่างสมดุล ทุกอย่างหากมีความพอดี ไม่เคร่งเกินไปเหมือนการทำงานแบบญี่ปุ่น หรือไม่หย่อนเกินไปแบบการทำงานอย่างไทยหย่อน ก็จะนำสู่ชีวิตที่ดีได้
เพราะรักนะจึงอยากให้มนุษย์เงินเดือนมืออาชีพทุกคนพัฒนาตัวเอง
